جلوگیری از پیری به کمک آنزیمی که با ورزش کردن فعال می شود
دانشمندان استرالیایی در بررسی جدید خود نشان داده اند آنزیمی که بواسطه ورزش کردن تولید می شود، نقش مهمی در جلوگیری از پیری بر عهده دارد.
به گزارش توسعه دهندگان به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، انجام دادن ورزش منظم بطور کلی در هر سنی، ایده خوبی است اما حفظ کردن یک سبک زندگی فعال خصوصاً با افزایش سن، اهمیت زیادی دارد. دانشمندان استرالیایی، دلیلهای بیشتری را در مورد این مساله ارائه کرده اند و نقش آنزیم جدیدی را که بواسطه ورزش تولید می شود و به جلوگیری از کاهش سلامت متابولیک کمک می نماید، نشان داده اند. این کشف، هدف جدیدی را برای داروهای بالقوه ای ارائه می دهد که از انسان در مقابل نتایج پیری محافظت می کنند.
این پژوهش که توسط دانشمندان "دانشگاه مانش" (Monash University) انجام شده است، جهت بررسی مقاومت به انسولین طراحی شد که یکی از نتایج عدم تحرک فیزیکی در افراد مسن محسوب می شود. مقاومت به انسولین بدان معناست که سلول های بدن به خوبی به انسولین پاسخ نمی دهند و آن گونه که باید به جذب گلوکز نمی پردازند و در عوض، آنرا در خون جمع می کنند. مقاومت به انسولین، با چاقی مرتبط می باشد و یک عامل خطر برای دیابت نوع دو محسوب می شود. دانشمندان به دنبال کشف تعدادی از مکانیسم های بیولوژیکی بودند که مقاومت به انسولین را با کاهش فعالیت بدنی در افراد مسن مرتبط می کنند.
دانشمندان توانستند نشان دهند که فعالیت بدنی، سلامت متابولیک را بوسیله تولید "گونه های فعال اکسیژن" (ROS) در عضلات اسکلتی ارتقا می دهد. گونه های فعال اکسیژن بطور طبیعی در عضلات اسکلتی تولید می شوند اما با افزایش سن کاهش می یابند. بگفته دانشمندان، این مساله در ایجاد مقاومت به انسولین نقش دارد.
دانشمندان در آزمایش های صورت گرفته روی موش ها نشان دادند که یک آنزیم تازه کشف شده موسوم به "NOX4" در مرکز این پروسه قرار دارد. سطح این آنزیم بعد از ورزش کردن افزوده شد و به بالا رفتن سطح گونه های فعال اکسیژن و محافظت از موش ها در مقابل ایجاد مقاومت به انسولین انجامید. این مساله در مورد موش های پیر و موش هایی که چاقی ناشی از رژیم غذایی داشتند، صدق می کرد.
پروفسور "تونی تیگانیس" (Tony Tiganis)، سرپرست این پروژه اظهار داشت: افزایش گونه های فعال اکسیژن در اثر ورزش کردن، واکنش هایی را هدایت می کند که برای بهبود سلامت ضروری هستند.
همین طور آزمایش ها نشان دادند که غلظت NOX4 در عضلات اسکلتی، بطور مستقیم با افزایش سن و کاهش حساسیت به انسولین مرتبط می باشد. این نتایج، مشابه پژوهش های منتشرشده در ماه گذشته هستند که نشان داده اند چگونه یک عصاره گیاهی می تواند با تقلید از یک عامل رشد عضلات اسکلتی که در افراد چاق کاسته می شود، با مقاومت به انسولین روبرو شود.
دانشمندان باور دارند که NOX4 را می توان با داروهایی که فعالیت آنرا تقویت می کنند و سلامت متابولیک را در افراد مسن حفظ می کنند، هدف قرار داد. همین طور آنها تصور می کنند که راهکار مورد نیاز را می توان در طبیعت یافت اما قبل از تبدیل آن به درمان، کار زیادی برای انجام دادن وجود دارد.
تیگانیس افزود: فعال سازی مکانیسم های تنظیم شده توسط NOX4 با کمک داروها ممکنست جنبه های کلیدی پیری، همچون ایجاد مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو را بهبود ببخشد. یکی از این ترکیبات طبیعی، در سبزیجاتی مانند کلم بروکلی یا گل کلم یافت می شود؛ بااینکه مقدار مورد نیاز برای اثرات ضد پیری ممکنست بیشتر از مقداری باشد که افراد مایل به مصرف هستند.
این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب